KEDER

Keder insanlarda vazgeçilmez bir olgu haline gelmiştir. Onsuz yaşayamaz insanoğlu. En ufak şeyde gözler düşer, kafada bir uyuşma, bir ağrı...

Sorarsınız ''kederliyim'' derler. Ya hayata, ya sevgiliye ya da mal-mülk durumundan kederli insanoğlu. Hep fazla daha fazla istemekten ve elde edememektendir bu durum. Nedense yetinemiyoruz hiçbirşeye ...

Hep daha mükemmel, hep daha güzel olsun isteriz. Kim istemez ki !

Ama toz pembeden olan bulutları bırakıp mavi hatta daha çok kapkara olan bulutlarımıza dönelim isterseniz. Hep bir terslik çıkar ve oradan oraya sürüklenir dururuz, kederleniz. Yahu yok mu şu kederimizi silecek süpürecek bir ilaç bir yol ?

Diyecek olursanız, var efendim olmaz mı !

Öncelikle, kendinizi tanıyın; arkadaş olmaya çalışın. Sonra kendinizle dostluğunuz başladığında ve karşılıklı güven ortamı oluştuğunda gerçekliği göreceksiniz. Daha bilinçli daha yapılabilir hedefleriniz olacak ve başarı imkansız olmayacak. Ve böylece kederleriniz azalmaya başlayacak.. Günler geçtikçe başarıya ulaşmaya, hayatınızı anlamaya ve ondan zevk almaya başladığınızda kederiniz bitme noktasına çok yakın bir yerde olacak. Hayat sizin artık ipinizi elinize alma vakti ! Hadi durmayın işte size benden ip, tutun ucundan :)) Doyasıya yaşayın ! unutmayın yaşadığınız her saniye önemli ve değerli ...