seni buldum iste sonunda o sensin
diyemedim.
hep seni aradim ceyrek asirlik omrumde diyemedim. beni severmisin kucuk bir oglan cocugu gibi diyemedim
diyemedim iste sozcukler yasarken zihnimin her kosesinde bogazim dugumlenirdi beni oldururcesine.
beni sevmeni istedim. icimde ne varsa icindeki herseyiyle bir butun olurcasina hic dagilmamacasina sevmeni istedim beni.
o buldugum sen isen sev beni. sadece sev.
İki tip bilgi vardır. Bir şeyin adını bilmeye yönelik olan bilgi ve o şeyi bilmeyi temel alan bilgi. Nobel ödüllü fizikçi Richard Feynman aralarındaki farkı şu çarpıcı anekdotta anlatır:
“Şu kuşu görüyor musun? Bu bir kahverengi gerdanlı ardıç kuşu, ona Almanya’da halzenfugel ve Çin’de ise chung ling deniyor. Ona verilen tüm bu adları bilsen bile yine de bu kuş hakkında hiçbir şey bilmiyor olursun. Bildiğin sadece insanlar hakkında bir şey olur, yani kuşa ne ad verdikleri. Şimdi bu kuş ötüyor, yavrularına uçmayı öğretiyor ve yazın ülkenin bir ucundan diğer ucuna kilometrelerce uçuyor ve kimse yolunu nasıl bulduğunu bilmiyor.”
Buradan da anlayabileceğiniz gibi bir şeyin adını/tanımını bilmek onu anladığınız anlamına gelmez hiçbir zaman. Bir fikri gerçekten anlıyor musunuz yoksa bu fikrin tanimini biliyormusunuz?
