Keder
insanlarda vazgeçilmez bir olgu haline gelmiştir. Onsuz yaşayamaz
insanoğlu. En ufak şeyde gözler düşer, kafada bir uyuşma, bir
ağrı...
Sorarsınız
''kederliyim'' derler. Ya hayata, ya sevgiliye ya da mal-mülk
durumundan kederli insanoğlu. Hep fazla daha fazla istemekten ve
elde edememektendir bu durum. Nedense yetinemiyoruz hiçbirşeye ...
Hep daha
mükemmel, hep daha güzel olsun isteriz. Kim istemez ki !
Ama toz
pembeden olan bulutları bırakıp mavi hatta daha çok kapkara olan
bulutlarımıza dönelim isterseniz. Hep bir terslik çıkar ve
oradan oraya sürüklenir dururuz, kederleniz. Yahu yok mu şu
kederimizi silecek süpürecek bir ilaç bir yol ?
Diyecek
olursanız, var efendim olmaz mı !
Öncelikle,
kendinizi tanıyın; arkadaş olmaya çalışın. Sonra kendinizle
dostluğunuz başladığında ve karşılıklı güven ortamı
oluştuğunda gerçekliği göreceksiniz. Daha bilinçli daha
yapılabilir hedefleriniz olacak ve başarı imkansız olmayacak. Ve
böylece kederleriniz azalmaya başlayacak.. Günler geçtikçe
başarıya ulaşmaya, hayatınızı anlamaya ve ondan zevk almaya
başladığınızda kederiniz bitme noktasına çok yakın bir yerde
olacak. Hayat sizin artık ipinizi elinize alma vakti ! Hadi durmayın
işte size benden ip, tutun ucundan :)) Doyasıya yaşayın !
unutmayın yaşadığınız her saniye önemli ve değerli ...